12 kişiden oluşan ekibimiz ile 19 ocak 2008 saat 19:00 da Bursa terminalden yola çıkıp, 06:15’de Niğde terminalindeydik. Geri dönüş biletleri ve birkaç ufak alış verişten sonra 07:00 Çamardı arabasına binildi. 

  

20 Ocak 2008 

08:45’de Martı köyü kavşağından bindiğimiz Bilal abinin traktörünün tekerleğinden sıçrayan çamurlarla birlikte 09:30 da Sarı Mehmetlerin Yurduna kadar varabildik. Daha ilerilerde yolun kapalı olması sebebi ile burada indik ve 09:45 gibi yürüyüşe başladık. Akşampınarı’na inmeden Direktaş vadisine doğru yan kestik ve Parmakkayanın alt taraflarına doğru (2400m-2500m) kampımızı kurduk. Hedef Avcıbeli geçidine olabildiğince yaklaşmaktı ama 12 kişilik bir ekip ve kamp yükü ile daha fazla gitmeden ve fazla yormadan buraya kampımızı attık. 

  

21 Ocak 2008 

Gece 02:00 da kahvaltılar yapıldıktan sonra saat 03:00 te kamp yerinden 6 kişi olarak (Mustafa İ., Ali Rıza, Berkay, Adem Ö., Engin, Adem T.) harekete geçildi. Hava gayet açıktı ve tahminler tutmuştu. Uzun zamandır üzerimizde olan kara bulutların, bu faaliyette üzerimizden kalkması iştahımızı kabartmıştı. 06:15 gibi Avcıbeli geçidinde olan ekibimiz; yarım saatlik bir molanın ardından tekrar yürüyüşe geçti. Fakat ufak bir yanılma gereksiz bir irtifa kaybı yaşayınca, yorulmuş olan bedenlerimizle 10:15 te Avcıbeli Tepesinde olabildik. Avcıbeli tepesinde uzun bi mola verdik. Ve gruptan kampa dönmek isteyenler vardı. Ali ve Berkay geri döneceklerdi ve kendilerini iyi hissederlerse Alaca’yı yapacaklardı. Alaca’da teknik bir malzemeye gereksinim olmadığı için sorun yoktu. Onlarda olan teknik malzemelerden işimize yarayacak olanları aldıktan sonra 10:45 te tekrar tırmanışa geçildi. Bundan sonrası rotanın esas karmaşık yerini oluşturuyor hissi vardı ama öyle değilmiş 🙂 

12 saat otobüs ile uyumadan yolculuk yapıp ertesi gün hemen tırmanışa geçmenin yorgunluğu bedenleri iyice sarmış, sık sık mola vermeninde zaman kaybettirmesi ile 12:15 te kaldı başındaki kar kulvarını bitirdik. 

12:20 de futbol düzlüğüne inip orada da 10 dk lık bir molanın ardından tekrar tırmanışa başladık. Bundan sonrasına Adem Ö. ve ben (Mustafa) devam edecektik. 

Futbol düzlüğünden çok rahat gözüken; zirve sırtına bağlayan kar kulvarını 1 saat 15 dk da bitirdik. Kulvardaki kar yer yer yumuşak yer yerde sertti, ama çıkamayacak kadar kötü değildi. Bu kulvarıda geçtikten sonra sıra o meşhur kılçığı geçmeye gelmişti. Çantaları sırttan indirip gerekli malzemeleri teker teker kemere döşemeye başladık. Karabinalar tamamdı, takozlar tamamdı, iniş aletleri yerindeydi onuda taktık kemere, exspresslerde tamamdı ama bir eksik vardı. Unuttuğumuz malzemeyi anlayınca birbirimizin suratına öylecene bakakaldık. Çantaları tekrar tekrar boşaltıp doldurduk ama yoktu. Perlonları aşağıda malzeme değişimi yaparken gözden kaçırmıştık en önemli malzeme aşağıda kalmıştı. Bi kılcığa baktık bir aşağıya. karar vermek lazımdı bir an önce hava 3 saat sonra kararacaktı. Ve devam etme kararı aldık o güzelim babalara perlonları geçirip geçirip yola devam etmek varken malzeme atacak yer aramak bu kısıtlı zamanda çenemi düşürmüştü, sövüp duruyordum. İki ip boyu kadar malzeme atarak gittikten sonra çok zaman kaybettiğimizden dolayı ip birliğine girmeye karar verdik. Babaların arasında zik zak çizerek zirveye ulaştık. Zirvede iki yudum sıcak tang içtikten sonra dönüş yoluna koyulduk. 

Malzeme atarak geçtiğimiz yerleri bu sefer ip birliğinde geçtik ve çok kısa bir sürede kar kulvarına ulaştık. Aşağıda Adem T. ve Engin’in bekliyo olmasıda çok hızlı olmamızı gerektiriyordu. Futbol düzlüğüne indiğimizde onları yarı uyur vaziyette bulduk açlık ve yorgunluk işlemiş bedenlere. Biraz abur cuburlardan atıştırdıktan sonra zaman kaybetmeden koyulduk tekrar yola. 

Avci Veli Tepesine geldiğimizde hava kararmış durumdaydı. Avcı Veli Geçidini kafa fenerlerinin ışığında indikten sonra 18:30 gibi kamp yerimize vardık. Ali ile Berkay’ın ne yaptıklarını merak ediyorduk.  

Bir günde iki zirve iyiydi grup olarak düşündüğümüzde; Alaca’yı sadece Ali çıkmıştı Kaldı ise iki kişi tarafından çıkılmıştı. Kazasız bir tırmanışın arkasından kampa dönmenin sevinci ile çadırlarda bol geyik dönüyordu. Ertesi günede her hangi bir planın olmayışı akşam  

23:00’a kadar geyik yapmamıza sebep oldu. 

  

22 Ocak 2008 

Bol geyikli bir gün 09:00 da uyanmamızla başladı. Sabah kahvaltıları; güneşin altında, kar bloklarından yapılmış masa ve tabureler üzerinde yapıldıktan sonra saat 12:00’de 7 kişilik bir ekip ufak bir gezintiye çıktı ve kampta 5 kişi kaldık. Hava ne kadarda güzel olsa zaman geçmiyordu; Aladağlarda olupta boş boş durulmaz diyip Parmakkayanın arkasındaki tepelerden birine çıkma kararı aldık. Ali ile birlikte 2 gündür gözüme kestirdiğim bir rotadan çıkacaktık ama saatte 14:00 olmuştu. Başarısız olursakta hareket etmiş oluruz diyip hemen kampın dibindeki yamaçtan vurduk yukarı; kar, güneşi yemesiyle iyice gevşemiş ama biz inadına çıkıyorduk kıtır kutur tabaka seslerinin arasında. 30 m lik bir kaya settini kazma kramponla tırmandıktan sonra karın iyice kötüleştiğini gördük ve geri döndük. Başarısızdık ama hareketi sağlamıştık yine de en azından bunun mutluluğu vardı yüzümüzde. (:  

  

23 Ocak 2008 

Bursa’ya dönüş vakti gelmişti; saat 7:30 da kalkıp kahvaltıları yaptıktan sonra kampı topladık ve 10:30 da Salim abinin kardeşi olan Bilal abi anlaştığımız gibi Sarı Memetlerin Yurduna vardık. Çantaları traktöre yükledikten sonra tekrar tekerlekten gelen çamur atmıkları ile yola devam ettik (: 

Çamardından kalkan 12:00 minibüsüne binip niğde otogarına vardık. Yine her zamanki gibi geleneksel hamam sefamızı yaptıktan sonra, kendimize güzel bir ziyafet çekip ve ufak bir Niğde turu yaptıktan sonra 19:00 daki otobüsümüze binip Bursamıza doğru yola koyulduk.  

TEKNİK ROTA BİLGİSİ 

Direktaş vadisinden hiçbir yöne sapmadan derin vadi içerisinde yavaş yavaş irtifa kazanarak Avcı Veli geçidine doğru gidildi. Avcı Veli Geçidini en soldan tırmanıp Avcı Veli tepesine doğru yani doğu yönünde Direktaş vadisini görecek şekilde sırttan gidilip (Biz burda biraz güneye doğru sapmıştık) Avcı Veli tepesine ulaşıldı. Yine sırttan sapmayarak büyük çarşağa girmeden kuzeye sapılıp kaldı başı tepesinin kar kulvarına girildi. Kaldı başı kulvarı bitirilip kuzey doğuda açıkça gözüken kaldı zirvesine doğru (futbol düzlüğü) yol alınıp Kaldı dağının orta zorluktaki kar kulvarında tırmanıp uzun kılçık geçilip zirveye varıldı. 

Kaldı Tırmanışında Kullanılan Teknik Malzemeler: 

Kazma 

Krampon 

5 adet stopper 

60m lik 8mm ip 

Kask 

5 adet express 

5 adet karabin 

2 adet ATC 

Faaliyet Boyunca Hava Durumu: 

20-21-22 Ocak tarihlerinde Açık ve rüzgarsız. 

23 Ocak az bulutlu. 

Ekip: 

Mustafa İSTENGİR 

Ali Rıza GÜNAY 

Adem ÖZTÜRK 

Berkay ÖZTÜRK 

Engin KARACA 

Adem TURAN 

Güliz ERSAN 

Dursun KOÇ 

Ekin KARACA 

Cihad SIĞINDERE 

Sezgin MUTLU 

Ersel YÜKSEL 


0 yorum

Bir yanıt yazın

Avatar placeholder

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir