Erciyes Süt Donduran Yaylası,Kuzey Buzulu

Tarih: 3-6 Nisan 2009 
Rota: Süt Donduran Yaylası,Kuzey Buzulu 
Zirve Ekibi: Babek Shateri, Ahmet Karaağaç 
Hava: Birinci gün çok sisli(görüş 10 metre),ikinci ve üçüncü gün Fazla açık, çok güneşli,rüzgarsız. 
Teknik Malzemeler: 1 adet ikiz ip, 3 buz vidası,perlon, 4 ekspres, 2 iniş aleti, 3 HMS, 3 Karabina,2 teknik 2 yarı teknik kazma,2 krampon,Bivak 

2 Nisan  Perşembe akşam 18:00 de Bursa’dan yola çıktık. Otobüsün anlamsız molalarıyla Kayseri’ye varmamız 13 saati geçti.Otobüs firmasının servisiyle Hacılar’a gideceğimiz otobüslerin kalktığı yere gittik,son eksiklerimi tamamladık.Hacılar’a vardığımızda HADAK’tan Ahmet rota hakkında bilgi verdi.Dağ çok kapalı gözüküyordu. 

Galip abi(05354795934) bizi yürüyüşe başladığımız yere kadar götürdü.  

Süt Donduran Yaylası’na gidebilmek için önce su deposuna bulup su deposunun sağında olan sırttan yükselip devam etmek gerekiyor. Yürüyüşe başladığımız andan itibaren sis yüzünden görüş çok azdı.Su deposuna gitmek için yol takip edildiği ve yol belli olduğu için herhangi bu durum sorun olmadı. Bir buçuk saat sonra sola KASKİ,sağa ERCİYES yazan bir tabela çıktı karşımıza. Buradan sonra yol belirginliğini iyice kaybetti ve sis iyice arttı. Erciyes tarafına doğru devam ettik.10 dakika kadar sonra ne yol kaldı ne de başka bir şey. Sis yüzünden nerede olduğumuzu anlamamız imkansızlaştı. Sonsuz beyazlık. Çantaları bırakıp etrafa biraz bakma kararı aldık.Amacımız Su deposunu bulmaktı. Su deposunu bulduktan sonra sıkıntı kalmayacaktı ve ondan çokta uzak olamazdık. Ancak sis yüzünden 2 bucuk saat kadar aramak zorunda kaldık. Daha sonra sus deposuna ait olduğunu anlayacağımız dikenli teller çıktı karşımıza bir anda. Sis hafif hafif açılma belirtileri göstermeye başlayınca çantalarımıza geri döndük biraz atıştırıp devam ettik. Bu sürecin 3 saati aşması canımızı sıktı.Yükselmeye başladığımız sırta su deposunu bulamadan girdik.2 saat kadar sırtta yükseldikten sonra sis 10 dakikalığına açıldı.Rotayı da gördük su deposunu da.Doğru sırttaydık. Sis yüzünden Süt Dondurana 2 saat kala kamp atmak zorunda kaldık. Yemek yiyip,yanımıza alacağımız malzemeleri ayarlayıp yattık.  

Ertesi gün sabah 08:00 de kalktık,09:00 da yürüyüşe başladık.Bizim bulunduğumuz sırtı takip edince yaylanın başlangıcında olan dağ evine ulaşılıyor.Oradan sonra da karşınızda Süt Donduran Yaylası ve Buzul….Amacımız buzulun dibine mümkün olduğunca hızlı ulaşabilmek olduğu için bulunduğumuz sırtın hemen solundaki, sırta geçtik.Hava çok açık ve güneşli olduğundan oldukça zorlandık.2 saat kadar sonra yaylanın başladığı yere vardık ve buzula yarım saatlik mesafe kalana kadar devam ettik.Burada Bivaklayıp gece 02:00 de kalkıp zirveyi deneme kararı aldık.18:00 gibi yattık. Havanın açıklığı sebebiyle gece çok soğuktu.Bivaktayken karşımıza bir anda tablo gibi çıkan görüntü ise anlatılacak gibi değildi… Ama keyfimizin kaçması çok uzun sürmedi.Dağa adımımızı attığımızdan beri zerre esmeyen rüzgar üzerimizi karla örtmeye başladı.   

02:00 de uyandık,yola çıkmamız 03:00 ü buldu. Yaylaya girdiğimizden beri kar çok kötüydü,toz karda çok batıyorduk. Buzula gidene kadar da aynı şekilde devam ettik.Yükseldikçe yer yer belimize kadar kara girdik.Bu durum iyice canımızı sıktı.Yaklaşık bir saat sonra eğim iyice arttı (50-60 derece) ve kart sertleşti,batmamaya başladık.Kramponları taktık ve kazmaları elimize aldık(yanımızda olan diğer teknik malzemeler sadece yük oldu). Buzulun girişinde yaklaşık 15 metre genişliğinde kaya seti var.Bu setin en solundan dümdüz yükselmeye devam ettik.Kayalığın üstüne varmamıza yakın bir anda tekrar belimize kadar kara gömüldük. Bu eğimde böle bir şey olması oldukça tedirgin etti bizi,çığ riski çok yüksekti.Yükselmek için adım atarken de bunu hissetmek zor olmadı ve işte zor karar. Yaklaşık 3600 metredeyken dönme kararı aldık.Düzlüğe kadar kramponlarla indik.Dağ evinin yanına indik,kapalıydı ve kimse yoktu.Dağ evine ulaşan sırttan inmeye başladık ve bir buçuk saat sonra çadırımıza ulaştık.Kampımızı toplayıp Hacılar’a doğru inişe geçtik.