Rapor: Zekiye Nur Demircan
Tarih: 22 – 25 Şubat 2024
Ekip: Zekiye Nur Demircan (L), Oğuzhan Erdoğan, Mehmet Alper Zeybek, Emir Sinan Eren
Hava Durumu: Faaliyet boyunca güneşli, max 10°C, min -5°C
Su Kaynağı: Kamp alanında bulunan su kaynağı kurumuştu ve kar çoktan erimişti. Kamp alanının yaklaşık 100m yukarısından kar getirilerek su elde edildi.
Faaliyet Ulaşımı: Bursa-Antalya otobüs ( Uludağ Turizm 380 TL kişi başı), şehir içi ve kamp alanına ulaşımı AKÜDAK sağladı, Antalya Kültür Merkezi- otogar taksi (150 TL toplam), Antalya-Bursa otobüs (İstanbul Kalesi 370 TL kişi başı)
Faaliyet Harcamaları: Toplam 850 TL kişi başı harcama
Kullanılan Malzemeler: Kask, kazma, krampon.
Not: Kamp alanından telefon çekmiyor.
Faaliyet Detayı:
22 şubat çarşamba gecesi 00.30 otobüsüne bindik ve uzun bir yolculuğun ardından sabah 10.00 da Antalya’ya ulaştık. AKÜDAK’tan Hilal bizi karşıladı ve servisle bir gece konaklayacağımız spor salonuna geçtik. Yerleştikten sonra keyifle yemeğimizi yedik ve şehir turuna çıktık. İki defa Antalya’ya tırmanış için gelip merkezine uğramadan dönmüştüm, bu şehre karşı önyargılarımı yıkmak için iyi bir fırsat oldu diyebilirim. Güzel ve serin bir mevsimde gelinmeliymiş 🙂 Arkeoloji Müzesi ve Kaleiçi’nde biraz kültürlenip manzaranın da tadını çıkardıktan sonra hep beraber spor salonuna döndük. Akşam da biraz tırmanalım biraz dağcı arkadaşlarla tanışalım derken keyifli ve dolu dolu bir günü geride bırakmış olduk. Kumanyalarımızı da aldıktan sonra uyumaya çekildik.
Cuma sabahı erkenden uyandık ve kahvaltının ardından 08.30’da otobüslere binip Elmalı’ya geçtik. Eksiklerimizi tamamlayıp yemeğimizi de yedikten sonra tekrar otobüslere bindik ve iki buçuk saatlik yolculuktan sonra Elmalı Sedir Araştırma Ormanı’na vardık. 2 saatlik bir yürüyüşle kamp alanına ulaştık ama ne yazık ki kamp alanında ne kar kalmıştı ne de su. Üst taraflardan kar taşıyarak su problemimizi de çözdükten sonra yemeğimizi yedik ve diğer üniversite kulüpleriyle oturarak eğlenceli bir oyun oynadık. Saat 22.00 gibi alarmlarımızı zirve için ayarlayarak uyuduk.
Gece 03:00’da uyandık, kahvaltımızı yapıp hazırlandıktan sonra ekibe katıldık ve 04:15’te yürüyüşe başladık. Yürüyüşe bir buçuk saat düşük eğimde yürüdükten sonra kramponlarımızı takıp yaklaşık 40 derecelik bir eğimle yükselmeye devam ettik. Bir buçuk saate bütün ekip rampayı çıktıktan sonra Sinan’ın kondisyonunu değerlendirip geri dönmesine karar verdik. Bu sırada çığ testi yapılmış ve yürüyüşe başlanmıştı. Oğuz, Sinan’la birlikte dönüşe geçti.
Alper’le beraber ekibe yetiştik ve biraz daha artmış bir eğimde yürüyüşümüze devam ettik. Kar durumundan dolayı sırta kadar yükselip sonra zirveye yöneldik. Bir saat kadar düşük eğimde ilerledikten sonra 30 derecelik yaklaşıma geçtik. Hava ısınmış ve kar yumuşamaya başlamıştı. Üzeri yumuşak ve ince karla örtülü çarşak araziyi geçtikten sonra sonunda zirve görünmüştü. Güneş altında uzun bir yürüyüş olmuştu ve zirveyi görmek kaybolan motivasyonumuzu geri getirmişti. Sekiz buçuk saatte yaklaşık bin metre yükselerek saat 12.40’da 3069 metredeki zirveye ayak bastık. Zirvelerin en güzel yanı başarmış olmanın keyfiyle tüm yorgunluğun uçup gitmesidir. Beydağları manzarasında bir saat kadar vakit geçirdikten sonra hatıralar, fotoğraflar ve cebimizde zirve taşlarımızla dönüşe geçtik.
İnişte sırta yükselmeden kulvardan indik. 18.30’da kampa döndüğümüzde Oğuz ve Sinan yemek yapmışlar, su kaynatmışlardı. Karnımız doyunca yorgunluk kendini belli etmeye başladı, biz de fazla oyalanmadan güzel bir uykuya daldık.
Pazar sabahı kamp alanını toplayıp 08:20’de dönüşe geçtik. Bir buçuk saate otobüslerin bizi bıraktığı alana geldik. 10:30 da otobüslere binip Antalya’ya doğru yola çıktık. Yemeğimizi yedikten sonra Tunç Fındık’ın “14×8000” sunumunu dinledik. Hayranlıkla dinlediğim bir konuşma oldu. Tunç dağda olmak, devam etmek ve tekrar gitmek için bir motivasyona ihtiyaç duymuyordu. Dağda bulunmanın başlı başına onun motivasyon kaynağı olduğunu düşünüyorum. Keyifli bir faaliyetin sona ermesiyle 21:00 otobüsüyle Bursa’ya doğru yola çıktık.
0 yorum